Ziarenko

Autor / Wykonawca: nie znam (inne tego wykonawcy »)

Raz w ziarenku się kochała 
Piękna róża śnieżnobiała 
Z zielonymi listeczkami 
I z łodygą , cud kolcami 
Piękna była zwłaszcza z rana 
Kiedy świt ze swego dzbana 
Nosił wodę na jej płatki. 
Miłość była to wspaniała, 
bo nie tylko róża biała, 
ale ziarnko z wzajemnością 
I z młodzieńczą wręcz radością 
Pokochało cudny kwiatek 
I gdy mogło na jej płatek 
Tak szeptało, tak marzyło 

Ref. Tak blisko jest do nieba naszego, 
Do łąk zielonych do gwiazd wyśnionych 
Do drzewa miłości naszej 
Tak blisko jest, tak było 

Czas upłynął bardzo krótki, 
Z ziarnka wyrósł dąb malutki, 
a i róża wtedy mała 
Teraz cudnie rozkwitała 
Tak kochali się bez końca 
On ją chronił raz od słońca, 
raz od śniegu, raz od deszczu. 
Aż raz przyszedł wiatr z północy 
Szarpnął drzewkiem z całej mocy 
Młodą korę z niego zerwał 
Do połowy je naderwał 
Drzewko ledwie się trzymało 
Lecz do róży swej wołało 
I kochało i konało 

Tak blisko jest... 

W miejscu, w którym kiedyś stało 
Moc żywicy się wylało 
I zalało różę całą 
Cudnie śnieżną, cudnie białą 
Tak spoczęła na korzeniach 
Co jej przysparzały cienia 
co kochały, co marzyły 

Tak blisko jest...